“Het souterrain” is een van mijn vroegste Brielense toneelherinneringen. Vermoedelijk heeft de toneelmicrobe me toen te pakken gekregen. De sfeer, de spanning, zelfs de geur op en achter scène, was zo betoverend dat het me nooit meer heeft losgelaten. En het beestje werd goed gevoed: als kleine zus hielp ik maar al te graag rollen instuderen met Katrien en later ook Kris. Tot ik in 1989 voor het eerst zelf op de planken stond in een “Een Harlekijn voor Flip”. Zoveel rollen later, tijd voor een nieuwe stap: met de enthousiaste groep mensen die de Corneelkring is ervoor zorgen dat we ook in de toekomst onze naam van vernieuwende en dynamische theatergroep alle eer aandoen.